Κατά τη διάρκεια της τεχνικής αυτής ο ασθενής ή ο αθλητής ασκείται έχοντας τοποθετήσει έναν στενό ελαστικό ιμάντα γύρω από το άνω μέρος του χεριού τους και συγκεκριμένα στην κατάφυση του δελτοειδή (βραγχιόνιο αρτηρία) ή στο άνω μέρος των μηρών στο τελείωμα της γλουτιαίας πτυχής περιορίζοντας τη μηριαία αρτηρία. Προτού γίνει περιορισμός της αρτηριακής κυκλοφορίας γίνεται αρχικά αποκλεισμός της φλεβικής κυκλοφορίας ώστε το αίμα να εισέρχεται στους μύες χωρίς να επιστρέφει και σε συνδυασμό με ήπια άσκηση  (πολλές επαναλήψεις – μικρή αντίσταση) επέρχεται πολύ γρήγορα κόπωση του μυ χωρίς όμως στρες στους ιστούς και στους τένοντες. Ουσιαστικά, αλλάζει τοπικά η ομοιόσταση μιας και οι μύες δεν τροφοδοτούνται αρκετά με οξυγόνο και άρα ενεργοποιούνται σχεδόν αμέσως οι μυϊκές ίνες τύπου 2 (που δεν βασίζονται στο οξυγόνο για παραγωγή ενέργειας) λόγω του περιορισμού της αιματικής ροής. Αυτόματα απελευθερώνονται αναβολικές ορμόνες που κυκλοφορούν σε όλο το σώμα.